DE INTELLIGENTE TUIMELAAR
Een van de bekendste dolfijnsoorten is de tuimelaar: een dier wat voortdurend lijkt te grijnzen
Omdat zijn onderkaak langer is dan de bovenkaak. In elke kaak draagt de tuimelaar veertig tot
Vijftig kegelvormige tanden die bijzonder geschikt zijn om vis weg te sleuren uit de grote
Scholen vis waarachter deze dolfijn voortdurend aanjaagt. Volwassen tuimelaars kunnen
Ongeveer 3 meter lang worden en hebben een maximale levensduur van veertig jaar.
Ze worden aangetroffen in warmere zeeën en leven in scholen van verscheidene honderden
Exemplaren. De tuimelaar is vaak in gevangenschap te zien en speelt ook vaak een rol in
Bioscoop- en televisiefilms. Vooral in een oceanarium laat de tuimelaar zich uitstekend
Bestuderen. Hij is gemakkelijk te dresseren en verrast de bezoekers op allerlei kunstjes zoals
Het springen door hoepels, het blazen op een trompet, het luiden van een bel en het opvangen
Van voedsel dat het wordt toegeworpen. Tuimelaars laten zich zonder protest in een tuig
Spannen en slepen met het grootste genoegen een vlot waarop een hond is gezeten.
Sommige exemplaren maken sprongen gen van 3 meter om een vis weg te grissen uit de hand van hun verzorger.
De meeste dolfijnen blijken in gevangenschap bijzonder vriendelijke dieren te zijn die zich
Sterk tot de mens voelen aangetrokken. Ze hebben grote en goedontwikkelde hersenen en ze
Zijn waarschijnlijk intelligenter dan alle andere dieren met uitzondering van de primaten: de
Groep waartoe behalve de mens ook de apen en de mensenapen behoren. De proeven met
Betrekking tot de intelligentie van de dolfijn worden nog steeds voortgezet en hebben reeds tot verrassende resultaten geleid.
Dolfijnen die ten behoeve van een oceanarium in volle zee worden gevangen, worden met de
Grootst mogelijke zorg behandeld. Soms worden ze in speciale brancards aan boord gehesen
Om te voorkomen dat ze hinder ondervinden van het plotseling wegvallen van de opwaartse
Druk van het water. Dolfijnenjagers hebben een vangapparatuur ontwikkeld waarmee het
Mogelijk is de staart van een snelzwemmende dolfijn te grijpen en het dier daarna te strikken.
De gevangenen verzetten zich gewoonlijk hevig doch geven, merkwaardig genoeg, hun verzet
Op als ze eenmaal aan boord zijn gehesen. Ze worden vastgebonden op zachte matrassen en in vochtige dekens gewikkeld om te voorkomen dat hun tere huid uitdroogt en gaat scheuren.
Dolfijnen verbranden in de zon snel en hebben ook last van zeeziekte als ze aan boord van een
Schip zijn. Eenmaal in de tanks van het oceanarium herstellen ze zich snel en het gebeurt
Slechts zelden dat ze van de overmeestering en het vervoer blijvende schadelijke gevolgen
Ondervinden. De dieren passen zich snel aan de nieuwe omgeving aan: planten zich in
Gevangenschap voort en worden in een oceanarium waarschijnlijk even oud of ouder als in de
Vrije zee.
FOTOSHOOT

